Üretim faktörleri
Toprak
Emek
Sermaye
Girişimci
Üretim: iktisadi ürünlerin miktarını veya faydasını artırmak veya yararlı hizmetler sunmak amacıyla harcanan tüm çabaları ifade eder.
Diğer bir tanımla, istekleri tatmin etmek için fayda yaratılmasıdır. Hem mal hem de hizmetlerin yaratılması, iktisadi açısından üretimdir.
Üretim, üretim faktörlerini bir araya getirerek fayda yaratma faaliyetine verilen addır. Üretim, girdilerin (kaynakların, üretim faktörlerinin) çıktıya (ürüne) dönüşmesidir. Bir malın yapılması, imal edilmesi veya bir faaliyetin organize edilmesi üretim sürecini tanımlar.
Üretim, hem mal hem de hizmetin üretimidir.
Ör: Mal üretimi: Meyve suyu üretimini ele alırsak, üretimin anlamı; nektar, su, şeker gibi girdilerin meyve suyu elde etmek için dönüştürülmeleri olacaktır.
Ör: Hizmet üretimi: Bir doktor, öğretmen veya avukatların çabası veya verdiği hizmet de üretimdir.
Ürün, mal ve hizmetlerdir.
3 tür üretim vardır:
Tarım: Birincil üretim
Sanayi: İkincil üretim
Hizmet: Üçüncül üretim
Toprak (doğal kaynaklar): Mal ve hizmet üretiminde kullanılan, fabrika arazisi, doğal maden ve mineraller, iklim ve su gibi doğal kaynaklardır. Üretimde kullanılabilen her türlü yeraltı ve yerüstü zenginliği bu sınıfa dahildir. Kısacası Toprak, doğal kaynakların bütün çeşitlerini içermektedir.. Emek (işgücü): Mallar ve hizmetleri üretmek için kullanılan insanların tüm fiziki ve zihinsel faaliyet ve çabalarıdır. Emek ya da işgücünün kaynağı ülke nüfusudur. Kısacası emek, insanoğlunun beyin ve kol gücüdür. Girişimci (Müteşebbüs): Mal ve hizmet üretmek amacıyla üç üretim faktörünü bir araya getirerek üretim sürecini başlatan ve bunun için risk üstlenen insan yeteneği ve işlevidir.
Serbest piyasa ekonomisinde üretimle ilgili tüm temel kararları girişimci üstlenir. Girişimcinin üretilecek malın cinsine göre gerekli doğal kaynakları tedarik edip, sermayesini ortaya koyması ve üretimi gerçekleştirecek olan emeği ücret karşılığı çalıştırması ile üretim ortaya çıkar.
Bunlar emek (L), sermaye (K), doğal kaynaklar (toprak) (N) ve girişimcilik (E) olarak sayılır.
Bir fabrika kurarak gömlek üretimi yapmayı planlayan bir işadamı düşünelim. Önce bu fabrikayı kuracağı araziyi ya satın alacak ya da
kiralayacak yani doğal kaynaklar kategorisine giren toprağı üretim için edinecektir. Bu araziyi satın almak ve fabrikayı kurmak için
kullanabileceği kendi birikimi yoksa ya da yeterli değilse gerekli sermayeyi bankadan kredi olarak alacak yani bankaya borçlanacaktır ve sonunda üretimde kullanılan bütün donanım, araç gereç ve makine-ekipmana yatırılan sermaye ile fabrika tamamlanınca bu kez bunu çalıştıracak işçileri tutacak ve üretime başlayacaktır. Böylece bu fabrikada doğal kaynaklar, sermaye, emek ve girişimcilik bir araya gelmiş olacaktır.